Mechulden Nağmeler

Unutmadım unutamadım senio öldüren sevgini
Mechulden Nağmeler
vazgeçmedim senden umudu kesmedim gözlerinden
bekledim doğan güneşle belki o getirir diye seni
karanlıkta yıldızlara sordum yoksa onlar mı getirirdi sevdiğimi.

durmadımyılmadım kalbimden kalbine duyurana kadar sevgimi
bitiremedim nefret etsem bile bu yok eden özlemi
canımı yoluna verdim yıkılmamak için savaştım ah bir görsen beni
ben seni sevdim ben sana kaldım yeter artık çağır şu yüreğimi.

elimden gelen sadece büyük bir haykırış
umutsuz belki bir ihtimal bile olmasa da bu yakarış
neden bir tanem neden gelsen şimdi biter her acı yine kalplerde barış
sevgiye senin ki hadi bir kalp bağışla bana sanadır bu yalvarış.

görmüyor musun bitiyorum sensiz eriyorum bir mum gibi
hadi ateş ol tekrar yak beni hatırla hor görme geçen günleri
boş kalmasın anılar kalmasın yaşanmışlığıyla koparma içimden
bitsin bu ayrılık ellerimi tut yine sen değil misin ki yaşamımın tek sebebi.

koş tekrar benimle aynı hayallere sımsıkı tut bırakma benim gibi
ben seni tutarken kaybetmemek için yakala hadi attım sana kalbimi
gördün mü ışığı geleceği gösteriyor şimdi ayrılmayan ikimizi bitmeyecek sevgimizi
en güzel duyguların başladığı senin bana gelen en saf halini.

anladın mı seni seven bir kalp var yeryüzünde seni arayan
buldun mu şimdi aradığını yalnızlığın hain kollarında
verdin mi kararını uyandıracak mısın beni bu kötü rüyadan
açacak mısın kollarını yeniden ısıtacak mısın benimle varlığımı yine her an.